Stotteren is een spraakstoornis waarbij de spraak niet vloeiend is. Het is een probleem met de timing van spraakbewegingen. De spieren die zorgen voor de spraak, bewegen niet op het juiste moment. Klanken of lettergrepen worden herhaald of verlengd en soms treden er blokkades op. Daarnaast kunnen bij het stotteren begeleidende symptomen voorkomen, zoals mee-bewegingen in het gezicht en van lichaamsdelen, verstoring van de adem, transpireren en spanning. Naast deze zichtbare en hoorbare symptomen zijn er ook verborgen symptomen. Vermijden van situaties, bepaalde woorden of klanken omzeilen, gebrek aan zelfvertrouwen en angst om te spreken zijn hier voorbeelden van. Stotteren kan de communicatie ernstig verstoren.

Met de Screenings Lijst voor Stotteren (SLS) kan worden onderzocht door ouders of hulpverleners die zich zorgen maken om een kind dat begint te stotteren, of verwijzing naar een logopedist geïndiceerd is. De SLS is niet geschikt voor oudere kinderen of volwassenen.